TY  - CONF
AU  - Valčić, Miroslav
PY  - 2023
UR  - https://vet-erinar.vet.bg.ac.rs/handle/123456789/3104
AB  - Svinje predstavljaju značajnu epizootiološku kariku u održavanju većeg broja infektivnih
bolesti od kojih su neke veoma značajne zoonoze. Mali broj vektorima prenosivih zoonoza u
našem regionu ne znači da neke od infektivnih bolesti koje su zajedničke životinjama i ljudima, a
koje se enzootski i endemski pojavljuju u udaljenim regionima sveta, neće u nekim okolnostima
da izazovu epizootije i epidemije i u Evropi. U radu su prikazani mehanizmi održavanja uzročnika
infektivnih bolesti, naročito arbovirusa u epizootiološkim ciklusima i vektorima (hematofagnim
insektima i artropodama). Prikazane su i odabrane infektivne bolesti koje su za region Evrope
„egzotične“ ali kod kojih postoji mogućnost da se prenesu u populacije svinja u našem regionu, a
samim tim i da postanu značajan epidemiološki rizik.
PB  - Požarevac : Sitograf RM
C3  - 20. Simpozijum Zdravstvena zaštita, selekcija i reprodukcija svinja, Srebrno jezero, 8 - 9. jun 2023
T1  - Svinje kao rezervoari vektorski prenosivih zoonoza
SP  - 94
EP  - 110
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_veterinar_3104
ER  - 

@conference{
author = "Valčić, Miroslav",
year = "2023",
abstract = "Svinje predstavljaju značajnu epizootiološku kariku u održavanju većeg broja infektivnih
bolesti od kojih su neke veoma značajne zoonoze. Mali broj vektorima prenosivih zoonoza u
našem regionu ne znači da neke od infektivnih bolesti koje su zajedničke životinjama i ljudima, a
koje se enzootski i endemski pojavljuju u udaljenim regionima sveta, neće u nekim okolnostima
da izazovu epizootije i epidemije i u Evropi. U radu su prikazani mehanizmi održavanja uzročnika
infektivnih bolesti, naročito arbovirusa u epizootiološkim ciklusima i vektorima (hematofagnim
insektima i artropodama). Prikazane su i odabrane infektivne bolesti koje su za region Evrope
„egzotične“ ali kod kojih postoji mogućnost da se prenesu u populacije svinja u našem regionu, a
samim tim i da postanu značajan epidemiološki rizik.",
publisher = "Požarevac : Sitograf RM",
journal = "20. Simpozijum Zdravstvena zaštita, selekcija i reprodukcija svinja, Srebrno jezero, 8 - 9. jun 2023",
title = "Svinje kao rezervoari vektorski prenosivih zoonoza",
pages = "94-110",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_veterinar_3104"
}

Valčić, M.. (2023). Svinje kao rezervoari vektorski prenosivih zoonoza. in 20. Simpozijum Zdravstvena zaštita, selekcija i reprodukcija svinja, Srebrno jezero, 8 - 9. jun 2023
Požarevac : Sitograf RM., 94-110.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_veterinar_3104

Valčić M. Svinje kao rezervoari vektorski prenosivih zoonoza. in 20. Simpozijum Zdravstvena zaštita, selekcija i reprodukcija svinja, Srebrno jezero, 8 - 9. jun 2023. 2023;:94-110.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_veterinar_3104 .

Valčić, Miroslav, "Svinje kao rezervoari vektorski prenosivih zoonoza" in 20. Simpozijum Zdravstvena zaštita, selekcija i reprodukcija svinja, Srebrno jezero, 8 - 9. jun 2023 (2023):94-110,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_veterinar_3104 .

TY  - CONF
AU  - Valčić, Miroslav A.
AU  - Vasić, Ana
AU  - Nedić, Drago
PY  - 2022
UR  - https://vet-erinar.vet.bg.ac.rs/handle/123456789/2965
AB  - Инфективне болести и у оквиру њих зоонозе, које се негде појављују
ензоотски, представља претњу и за удаљене регионе света. То односи на зоонозе које се преносе векторима, који не само да преносе
узрочинка већ се појављују и као домаћини и резервоари зооноза.
До пре две деценије, појава грознице западног Нил-а (West Nile
fever), није заокупљала пажњу епизоотиолога. Међутим, ова болест
је у протеклих двадесетак година у нашем региону изазвала оболевање значајног броја људи. Предпоставља се да већи број векторских
зооноза, практично „куца на Европска врата“ при чему регион југа
Европе представља пуфер зону за настанак епизоотија и епидемија.
Потенцијал трансмисије векторских зооноза се односи на обољења
која преносе инсекти и артроподе. У случају инсеката, ту спадају
грозница Рифтске долине (Rift valley fever), Chikungunya вирус
(Chikungunya), јапански енцефалитис (Japanese encephalitis) или
жута грозница (Yellow fever). Борба са оваквим зоонозама пре свега
треба да се заснива на контроли вектора. За неке од ових зооноза
већ постоје развијене вакцине за употребу у хуманој (Јапански енцефалитис) и ветеринарској (грозница западног Нил-а) медицини. У
случају да се ради о зоонозама које се преносе артроподама (Конго-Кримска хеморагична грозница, крпељски енцефалитис), очекује
се да се зараза шири полако али стабилно, а већи значај имају дијагностичка испитивања и примена метода присмотре и надзора
присуства у врстама животиња, индикаторима присуства обољења.
У раду су обрађене векторске зоонозе које се преносе инсектима и
артроподама, а које имају значајан потенцијал да угрозе регион југа
и истока Европе.
AB  - Infectious diseases, zoonoses included, which appear enzootic in some
areas, represent a threat to remote regions of the world. This refers to
zoonoses that are transmitted by vectors, which not only transmit the
causative agent, but also appear as hosts and reservoirs of zoonoses.
Until two decades ago, the presence of West Nile fever did not occupy
the attention of epizootiologists. However, this disease has affected a
significant number of people in our region in the past twenty years.
It is assumed that a larger number of vector zoonoses are practically
“knocking on the door of Europe”, with the region of southern Europe
representing a buffer zone for the emergence of epizootics and epidemics.
The transmission potential of vector zoonoses refers to diseases
transmitted by insects and arthropods. In the case of insects, these
include Rift valley fever, Chikungunya virus, Japanese encephalitis or
Yellow fever. The fight against such zoonoses should primarily be based
on vector control. For some of these zoonoses, vaccines have already been
developed for use in human (Japanese encephalitis) and veterinary (West
Nile fever) medicine. In the case of arthropod-borne zoonoses (CongoCrimean hemorrhagic fever, tick-borne encephalitis), the infection is
expected to spread slowly but steadily, and diagnostic tests and methods
of surveillance and monitoring the presence of animal species which are
indicators of the presence of disease are of great importance. This presentation deals with vector zoonoses transmitted by insects and
arthropods, which have a significant potential to endanger the region
of southern and eastern Europe.
PB  - Banja Luka : Veterinarska komora Republike Srpske
C3  - 27. Godišnje savjetovanje doktora veterinarske medicine Republike Srpske (Bosna i Hercegovina), Trebinje, 15-18. jun 2022
T1  - Vektorske zoonoze koje mogu da ugroze region Jugoistočne Evrope
T1  - Vector zoonoses that can endanger the region of Southeast Europe
SP  - 63
EP  - 66
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_veterinar_2965
ER  - 

@conference{
author = "Valčić, Miroslav A. and Vasić, Ana and Nedić, Drago",
year = "2022",
abstract = "Инфективне болести и у оквиру њих зоонозе, које се негде појављују
ензоотски, представља претњу и за удаљене регионе света. То односи на зоонозе које се преносе векторима, који не само да преносе
узрочинка већ се појављују и као домаћини и резервоари зооноза.
До пре две деценије, појава грознице западног Нил-а (West Nile
fever), није заокупљала пажњу епизоотиолога. Међутим, ова болест
је у протеклих двадесетак година у нашем региону изазвала оболевање значајног броја људи. Предпоставља се да већи број векторских
зооноза, практично „куца на Европска врата“ при чему регион југа
Европе представља пуфер зону за настанак епизоотија и епидемија.
Потенцијал трансмисије векторских зооноза се односи на обољења
која преносе инсекти и артроподе. У случају инсеката, ту спадају
грозница Рифтске долине (Rift valley fever), Chikungunya вирус
(Chikungunya), јапански енцефалитис (Japanese encephalitis) или
жута грозница (Yellow fever). Борба са оваквим зоонозама пре свега
треба да се заснива на контроли вектора. За неке од ових зооноза
већ постоје развијене вакцине за употребу у хуманој (Јапански енцефалитис) и ветеринарској (грозница западног Нил-а) медицини. У
случају да се ради о зоонозама које се преносе артроподама (Конго-Кримска хеморагична грозница, крпељски енцефалитис), очекује
се да се зараза шири полако али стабилно, а већи значај имају дијагностичка испитивања и примена метода присмотре и надзора
присуства у врстама животиња, индикаторима присуства обољења.
У раду су обрађене векторске зоонозе које се преносе инсектима и
артроподама, а које имају значајан потенцијал да угрозе регион југа
и истока Европе., Infectious diseases, zoonoses included, which appear enzootic in some
areas, represent a threat to remote regions of the world. This refers to
zoonoses that are transmitted by vectors, which not only transmit the
causative agent, but also appear as hosts and reservoirs of zoonoses.
Until two decades ago, the presence of West Nile fever did not occupy
the attention of epizootiologists. However, this disease has affected a
significant number of people in our region in the past twenty years.
It is assumed that a larger number of vector zoonoses are practically
“knocking on the door of Europe”, with the region of southern Europe
representing a buffer zone for the emergence of epizootics and epidemics.
The transmission potential of vector zoonoses refers to diseases
transmitted by insects and arthropods. In the case of insects, these
include Rift valley fever, Chikungunya virus, Japanese encephalitis or
Yellow fever. The fight against such zoonoses should primarily be based
on vector control. For some of these zoonoses, vaccines have already been
developed for use in human (Japanese encephalitis) and veterinary (West
Nile fever) medicine. In the case of arthropod-borne zoonoses (CongoCrimean hemorrhagic fever, tick-borne encephalitis), the infection is
expected to spread slowly but steadily, and diagnostic tests and methods
of surveillance and monitoring the presence of animal species which are
indicators of the presence of disease are of great importance. This presentation deals with vector zoonoses transmitted by insects and
arthropods, which have a significant potential to endanger the region
of southern and eastern Europe.",
publisher = "Banja Luka : Veterinarska komora Republike Srpske",
journal = "27. Godišnje savjetovanje doktora veterinarske medicine Republike Srpske (Bosna i Hercegovina), Trebinje, 15-18. jun 2022",
title = "Vektorske zoonoze koje mogu da ugroze region Jugoistočne Evrope, Vector zoonoses that can endanger the region of Southeast Europe",
pages = "63-66",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_veterinar_2965"
}

Valčić, M. A., Vasić, A.,& Nedić, D.. (2022). Vektorske zoonoze koje mogu da ugroze region Jugoistočne Evrope. in 27. Godišnje savjetovanje doktora veterinarske medicine Republike Srpske (Bosna i Hercegovina), Trebinje, 15-18. jun 2022
Banja Luka : Veterinarska komora Republike Srpske., 63-66.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_veterinar_2965

Valčić MA, Vasić A, Nedić D. Vektorske zoonoze koje mogu da ugroze region Jugoistočne Evrope. in 27. Godišnje savjetovanje doktora veterinarske medicine Republike Srpske (Bosna i Hercegovina), Trebinje, 15-18. jun 2022. 2022;:63-66.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_veterinar_2965 .

Valčić, Miroslav A., Vasić, Ana, Nedić, Drago, "Vektorske zoonoze koje mogu da ugroze region Jugoistočne Evrope" in 27. Godišnje savjetovanje doktora veterinarske medicine Republike Srpske (Bosna i Hercegovina), Trebinje, 15-18. jun 2022 (2022):63-66,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_veterinar_2965 .

TY  - JOUR
AU  - Valčić, Miroslav A.
AU  - Radojičić, Sonja
AU  - Bacić, Dragan
AU  - Obrenović, Sonja
PY  - 2012
UR  - https://vet-erinar.vet.bg.ac.rs/handle/123456789/2096
AB  - Kada se govori o rezistenciji mikroorganizama, naročito u veterinarskoj medicini, najčešće se misli na sojeve bakterija koji su otporni na hemioterapeutike, prevashodno antibiotike. Uobičajeno dodavanje antibiotika stočnoj hrani, neselektivna, nekontrolisana i često bezrazložna upotreba antibiotika u terapiji i preventivi samo su neki od razloga za ovakav prilaz rezistenciji mikroorganizama. Međutim, u proteklih nekoliko decenija, jedna od najintenzivnijih sfera istraživanja farmaceutske industrije su antivirusni preparati. Može slobodno da se kaže da se o virusima koji izazivaju oboljenja sisara praktično sve zna. Od načina replikacije, mehanizama kojima patogeno deluju na tkiva i organe, ponašanja u inficiranim ćelijama, a za neke viruse je poznat i celokupni genetski kod. Međutim, do danas je za komercijalnu upotrebu registrovano tek tridesetak preparata uz male izglede da se repertoar ovih lekova u dogledno vreme značajnije poveća. Mehanizam delovanja antivirusnih lekova najčešće je inhibicija neke virusne aktivnosti koja je neophodna da se odigra infekcija na nivou ćelije. To su inhibicija adsopcije virusa, fuzije virusa sa ćelijom, uklanjanja virusnih omotača, inhibicija virusnih enzima (virusne DNK polimeraze, reverzne transkriptaze, virusnih proteaza, neuraminidaze, dehidrogenaza i hidrolaza) kao i inhibicija sinteze virusne RNK. Pored potencijalnog značaja nastanka rezistentnih virusa u slučaju da se upotrebe antivirusni preparati kod životinja male (luksuzne) prakse, postoji i opasnost metafilaktične primene antivirusnih lekova kod onih vrsta životinja koje se koriste za ishranu ljudi, za profilaksu virusa koji izazivaju značajne zoonoze.
AB  - Especially in veterinary medicine, resistance to antimicrobial drugs is most frequently referred to
bacterial resistance to chemotherapeutics especially antibiotics that we use in order to cure bacterial diseases
in animals. Usual animal feed antibiotic supplementation, nonselective, uncontrolled and often with no reason
usage of antibiotic in therapy and prophylaxis are just some of the reasons for such approach to microorganism’s resistance. However, in last few decades development of antiviral drugs is one of the most
intensive fields of the work of the pharmaceutical industry. One can easily say that there are a few
unanswered questions as far as viruses that cause disease of mammals are concerned. As a science, virology
is aware of all aspects of virus biology and infectology. Mechanisms of the virus replication, pathogenic
pathways in infected hosts and all aspects of virus biology are well known. Moreover, for most of the
important viruses, whole genetic base has been elucidated. In spite of that, up to now there are not more than
thirty commercially registered antiviral drugs with a little chance this number to increase. Antiviral repertoire
most frequently is inhibition of some virus activity such as virus adsorption, fusion with the cell, virus
uncoating, inhibition of virus enzymes (DNA polymerase, reverse transcriptase, neuraminidase, protease,
dehydrogenase and hydrolase) as well as virus RNA replication. Apart of the potential importance as a part of
the therapy in small-luxury veterinary praxis, antivirus drugs are potential hazard if they are used as a part of
metaphylaxis in order to prevent diseases in the animal species that we use as a food. At the same time there
is a risk of virus becoming resistant in case of using antiviral drugs in the prophylaxis of the zoonoses.
PB  - Banja Luka : PI Veterinary Institute Republic of Srpska „Dr. Vaso Butozan“
T2  - Veterinarski žurnal Republike Srpske
T1  - Rezistencija na antivirusne lekove i njen značaj za veterinarsku medicinu
T1  - Antiviral drugs resistance - importance for veterinary medicine
VL  - 12
IS  - 1
SP  - 39
EP  - 46
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_veterinar_2096
ER  - 

@article{
author = "Valčić, Miroslav A. and Radojičić, Sonja and Bacić, Dragan and Obrenović, Sonja",
year = "2012",
abstract = "Kada se govori o rezistenciji mikroorganizama, naročito u veterinarskoj medicini, najčešće se misli na sojeve bakterija koji su otporni na hemioterapeutike, prevashodno antibiotike. Uobičajeno dodavanje antibiotika stočnoj hrani, neselektivna, nekontrolisana i često bezrazložna upotreba antibiotika u terapiji i preventivi samo su neki od razloga za ovakav prilaz rezistenciji mikroorganizama. Međutim, u proteklih nekoliko decenija, jedna od najintenzivnijih sfera istraživanja farmaceutske industrije su antivirusni preparati. Može slobodno da se kaže da se o virusima koji izazivaju oboljenja sisara praktično sve zna. Od načina replikacije, mehanizama kojima patogeno deluju na tkiva i organe, ponašanja u inficiranim ćelijama, a za neke viruse je poznat i celokupni genetski kod. Međutim, do danas je za komercijalnu upotrebu registrovano tek tridesetak preparata uz male izglede da se repertoar ovih lekova u dogledno vreme značajnije poveća. Mehanizam delovanja antivirusnih lekova najčešće je inhibicija neke virusne aktivnosti koja je neophodna da se odigra infekcija na nivou ćelije. To su inhibicija adsopcije virusa, fuzije virusa sa ćelijom, uklanjanja virusnih omotača, inhibicija virusnih enzima (virusne DNK polimeraze, reverzne transkriptaze, virusnih proteaza, neuraminidaze, dehidrogenaza i hidrolaza) kao i inhibicija sinteze virusne RNK. Pored potencijalnog značaja nastanka rezistentnih virusa u slučaju da se upotrebe antivirusni preparati kod životinja male (luksuzne) prakse, postoji i opasnost metafilaktične primene antivirusnih lekova kod onih vrsta životinja koje se koriste za ishranu ljudi, za profilaksu virusa koji izazivaju značajne zoonoze., Especially in veterinary medicine, resistance to antimicrobial drugs is most frequently referred to
bacterial resistance to chemotherapeutics especially antibiotics that we use in order to cure bacterial diseases
in animals. Usual animal feed antibiotic supplementation, nonselective, uncontrolled and often with no reason
usage of antibiotic in therapy and prophylaxis are just some of the reasons for such approach to microorganism’s resistance. However, in last few decades development of antiviral drugs is one of the most
intensive fields of the work of the pharmaceutical industry. One can easily say that there are a few
unanswered questions as far as viruses that cause disease of mammals are concerned. As a science, virology
is aware of all aspects of virus biology and infectology. Mechanisms of the virus replication, pathogenic
pathways in infected hosts and all aspects of virus biology are well known. Moreover, for most of the
important viruses, whole genetic base has been elucidated. In spite of that, up to now there are not more than
thirty commercially registered antiviral drugs with a little chance this number to increase. Antiviral repertoire
most frequently is inhibition of some virus activity such as virus adsorption, fusion with the cell, virus
uncoating, inhibition of virus enzymes (DNA polymerase, reverse transcriptase, neuraminidase, protease,
dehydrogenase and hydrolase) as well as virus RNA replication. Apart of the potential importance as a part of
the therapy in small-luxury veterinary praxis, antivirus drugs are potential hazard if they are used as a part of
metaphylaxis in order to prevent diseases in the animal species that we use as a food. At the same time there
is a risk of virus becoming resistant in case of using antiviral drugs in the prophylaxis of the zoonoses.",
publisher = "Banja Luka : PI Veterinary Institute Republic of Srpska „Dr. Vaso Butozan“",
journal = "Veterinarski žurnal Republike Srpske",
title = "Rezistencija na antivirusne lekove i njen značaj za veterinarsku medicinu, Antiviral drugs resistance - importance for veterinary medicine",
volume = "12",
number = "1",
pages = "39-46",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_veterinar_2096"
}

Valčić, M. A., Radojičić, S., Bacić, D.,& Obrenović, S.. (2012). Rezistencija na antivirusne lekove i njen značaj za veterinarsku medicinu. in Veterinarski žurnal Republike Srpske
Banja Luka : PI Veterinary Institute Republic of Srpska „Dr. Vaso Butozan“., 12(1), 39-46.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_veterinar_2096

Valčić MA, Radojičić S, Bacić D, Obrenović S. Rezistencija na antivirusne lekove i njen značaj za veterinarsku medicinu. in Veterinarski žurnal Republike Srpske. 2012;12(1):39-46.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_veterinar_2096 .

Valčić, Miroslav A., Radojičić, Sonja, Bacić, Dragan, Obrenović, Sonja, "Rezistencija na antivirusne lekove i njen značaj za veterinarsku medicinu" in Veterinarski žurnal Republike Srpske, 12, no. 1 (2012):39-46,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_veterinar_2096 .

TY  - JOUR
AU  - Valčić, Miroslav A.
AU  - Radojičić, Sonja
AU  - Obrenović, Sonja
AU  - Bacić, Dragan
PY  - 2011
UR  - https://vet-erinar.vet.bg.ac.rs/handle/123456789/2080
AB  - Od brojnih polja primene (dijagnostika, ispitivanje patogeneze infekcija, terapija tumora), u proteklih nekoliko
decenija monoklonska antitela (MAT) su se intenzivno koristila i u karakterisanju virusnih antigena. U zavisnosti
od procedure obavljanja pojedinih seroloških reakcija, tačnije - u zavisnosti od načina pripreme antigena, moguće
je zaključiti da li se kao antigen koristi cela virusna čestica ili se radi o nekoj njenoj supstrukturi. Koristeći
Western blot, radio imuno test i precipitaciju u gelu, kao i neutralizacione testove in vivo (neutralizacija u miševima) i in vitro (plak redukcioni test), ustanovljeno je da se u strukturi virusa uzročnika slinavke i šapa nalaze
sekvencionalni (najviše 7) i konformacioni (najviše 12) epitopi. Prilikom obavljanja preliminarnih ispitivanja
kompetitivnog radio imuno testa, ustanovljeno je da jedno monoklonsko antitelo, kada formira imuni kompleks sa
epitopom za koji je specifično, uslovi pojačavanje vezivanja najmanje tri monoklonska antitela koja su specifična
za epitope od kojih je jedan bio sekvencionalan, a dva su bila zavisna od konformacije antigene strukture.
AB  - Of the many fields of application (diagnosis, testing the pathogenesis of infections, cancer therapy) over
the past few decades, monoclonal antibody (mAb) have been extensively used in the characterization of viral
antigens. Depending on the procedures for carrying out some serological reactions, and depending on the method of preparing antigen in particular, it is possible to investigate whether the antigen used is a whole virus
or was it an its substructure.Using Western blot, radio-immunoassay and gel precipitation and neutralization
tests in vivo (neutralization in mice) and in vitro (plaque reduction test), it was found that the in the structure
of the virus that causes foot and mouth disease, there are sequential (maximum 7) and conformation (maximum 12) epitopes. During the preliminary investigations in order to prepare competitive radio immunoassay
test, it was found that one monoclonal antibody, when in immune complex with the epitope for which it is
specific, increased binding at least three monoclonal antibodies specific for epitopes of which one was sekvencionalan and two have been dependent on the conformation of the antigen structure.
PB  - Banja Luka : PI Veterinary Institute Republic of Srpska „Dr. Vaso Butozan“
T2  - Veterinarski žurnal Republike Srpske
T1  - Monoklonska antitela u službi karakterizacije i modifikacije virusnih antigena
T1  - Monoclonal antibodies as a tool for virus antigen characterization and modification
VL  - 11
IS  - 2
SP  - 133
EP  - 138
UR  - https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_veterinar_2080
ER  - 

@article{
author = "Valčić, Miroslav A. and Radojičić, Sonja and Obrenović, Sonja and Bacić, Dragan",
year = "2011",
abstract = "Od brojnih polja primene (dijagnostika, ispitivanje patogeneze infekcija, terapija tumora), u proteklih nekoliko
decenija monoklonska antitela (MAT) su se intenzivno koristila i u karakterisanju virusnih antigena. U zavisnosti
od procedure obavljanja pojedinih seroloških reakcija, tačnije - u zavisnosti od načina pripreme antigena, moguće
je zaključiti da li se kao antigen koristi cela virusna čestica ili se radi o nekoj njenoj supstrukturi. Koristeći
Western blot, radio imuno test i precipitaciju u gelu, kao i neutralizacione testove in vivo (neutralizacija u miševima) i in vitro (plak redukcioni test), ustanovljeno je da se u strukturi virusa uzročnika slinavke i šapa nalaze
sekvencionalni (najviše 7) i konformacioni (najviše 12) epitopi. Prilikom obavljanja preliminarnih ispitivanja
kompetitivnog radio imuno testa, ustanovljeno je da jedno monoklonsko antitelo, kada formira imuni kompleks sa
epitopom za koji je specifično, uslovi pojačavanje vezivanja najmanje tri monoklonska antitela koja su specifična
za epitope od kojih je jedan bio sekvencionalan, a dva su bila zavisna od konformacije antigene strukture., Of the many fields of application (diagnosis, testing the pathogenesis of infections, cancer therapy) over
the past few decades, monoclonal antibody (mAb) have been extensively used in the characterization of viral
antigens. Depending on the procedures for carrying out some serological reactions, and depending on the method of preparing antigen in particular, it is possible to investigate whether the antigen used is a whole virus
or was it an its substructure.Using Western blot, radio-immunoassay and gel precipitation and neutralization
tests in vivo (neutralization in mice) and in vitro (plaque reduction test), it was found that the in the structure
of the virus that causes foot and mouth disease, there are sequential (maximum 7) and conformation (maximum 12) epitopes. During the preliminary investigations in order to prepare competitive radio immunoassay
test, it was found that one monoclonal antibody, when in immune complex with the epitope for which it is
specific, increased binding at least three monoclonal antibodies specific for epitopes of which one was sekvencionalan and two have been dependent on the conformation of the antigen structure.",
publisher = "Banja Luka : PI Veterinary Institute Republic of Srpska „Dr. Vaso Butozan“",
journal = "Veterinarski žurnal Republike Srpske",
title = "Monoklonska antitela u službi karakterizacije i modifikacije virusnih antigena, Monoclonal antibodies as a tool for virus antigen characterization and modification",
volume = "11",
number = "2",
pages = "133-138",
url = "https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_veterinar_2080"
}

Valčić, M. A., Radojičić, S., Obrenović, S.,& Bacić, D.. (2011). Monoklonska antitela u službi karakterizacije i modifikacije virusnih antigena. in Veterinarski žurnal Republike Srpske
Banja Luka : PI Veterinary Institute Republic of Srpska „Dr. Vaso Butozan“., 11(2), 133-138.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_veterinar_2080

Valčić MA, Radojičić S, Obrenović S, Bacić D. Monoklonska antitela u službi karakterizacije i modifikacije virusnih antigena. in Veterinarski žurnal Republike Srpske. 2011;11(2):133-138.
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_veterinar_2080 .

Valčić, Miroslav A., Radojičić, Sonja, Obrenović, Sonja, Bacić, Dragan, "Monoklonska antitela u službi karakterizacije i modifikacije virusnih antigena" in Veterinarski žurnal Republike Srpske, 11, no. 2 (2011):133-138,
https://hdl.handle.net/21.15107/rcub_veterinar_2080 .