Indukcija i sinhronizacija estrusa kod krava i test za ranu dijagnostiku graviditeta

Abstract

Razvijanje novih programa indukcije i sinhronizacije estrusa u mlečnom govedarstvu je proces zasnovan na zavisnosti uspeha reprodukcije od nivoa reproduktivnih hormona. U osnovi većine protokola sinhronizacije je primena prostaglandina F2α tj.malnipulacija žutim telom. Sve se više posvećuje pažnja ulozi progesterona pre i tokom procesa sinhronizacije, pa sve do konačne potvrde graviditeta dva meseca nakon oplođenja. Razvoj žutog tela i koncentracija progesterona u vezi su sa reproduktivnim ishodom tj. povratkom u estrus, embrionalnim mortalitetom i graviditetom, čime se progesteron pozitivnom spregom dovodi u vezu sa intenzivnom proizvodnjom proteina ranog graviditeta (EEP’s), interferona Tau (IFNτ) i glikoproteina graviditeta (PAG’s). Lutealna dinamika predstavlja bitan činilac, bilo da je to stvaranje uslova tokom sinhronizacije za ambijent sa niskom koncentracijom, ili po oplođenju sa visokom koncentracijom progesterona, rezultirajući boljim reproduktivnim pokazateljima stanja farme. Visoka koncentacija progesterona u mleku tokom lutealne faze omogućava lako praćenje progesterona tokom sinhronizacije, kao i u danima nakon oplodnje, omogućavajući menađžmentu farme izbor odgovarajuće reproduktivne strategije. Detekcija progesterona metodom fluorescentne polarizacije (FPA) se izdvaja kao praktičan i lako izvodljiv test koji daje uvid u koncentracije progesterona u mleku u različitim reproduktivnim fazama krave i otvara mogućnost pravovremenog intervenisanja u okviru programa za poboljšanje plodnosti na farmi.